dinsdag 18 maart 2014

Knots knettergek

Soms word ik gewoon helemaal gek van mezelf. Knots knettergek. Af en toe ben ik zo vrolijk en loop ik te huppelen. Wil ik ijsjes eten, in het gras gaan liggen en naar de wolken kijken, rondjes draaien, gillen, springen, dansen. Dan kom ik thuis en weg is mijn energie. Thuis wil ik dan alleen maar in mijn bed liggen. Met een boek. Een film. Niks. Alleen maar slapen en dromen. Maar het enige wat ik dan doe, is stressen. Stressen over niks. Stressen over dingen waar ik niet over hoef te stressen. Stressen over dingen die leuk zijn. En ik weet geeneens waarom ik stress en waarom ik chagrijnig zit te doen.

Maar ik weet zeker dat als ik dan straks de deur uit loop, ik weer aan het lachen ben. Aan het springen ben. Aan het huppelen, dansen, rennen ben. Kortom. Ik word gek van mezelf. Knots knettergek.

Er is weer een schoolweek voorbij. Een hele rare schoolweek als je het mij vraagt. De maandag was ik ziek thuis gebleven en toen dinsdag 'mijn eerste schooldag' was, voelde dat zo ontzettend raar. Want iedereen zat alweer in de flow en iedereen was 'het naar school gaan' weer gewend. Maar ik zat daar echt van: 'WAT DOE IK HIER?' Wat wel leuk was aan vorige week, was het weer. Ik word zo vrolijk van de zon die schijnt. Op dit moment is de lucht grijs in plaats van blauw. Staat er geen zon aan de hemel, maar een heleboel wolken. Donkere wolken die niet zorgen voor een glimlach op mijn gezicht. Ik wil jurkjes, rokjes, shortjes, slippers, bikini's! Ik wil naar het strand. Ik wil zomer. Ik wil zwemmen, lezen, fietsen, leuke dingen doen. IJSJES ETEN. Ijsjes met aardbeien en frambozen. Slagroom. Heel. Veel. Slagroom. Wie overleeft er nu zonder slagroom?

Vrijdagavond ben ik naar de voorstelling van de Bonte Avond geweest en dat voelde zo raar aan. Zo raar om niet achter de schermen te mogen. Zo raar om toeschouwer te zijn in plaats van deelnemer. Ik heb twee jaar achter elkaar met heel veel plezier (en heel heel heel veel drukte) meegedaan, maar dit jaar niet. Dit jaar heb ik niet al mijn vrije tijd weggegeven aan het verzinnen en oefenen van een act. Heel erg jammer, maar ook wel fijn. Ik kan nu namelijk echt niet zien waar ik al die tijd vandaan had kunnen toveren. Nu was het al druk. Te druk als je het mij vraagt.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...